“Mijn buurvrouw is 40 jaar en zit in een rolstoel. Ik zie haar niet vaak buiten en er komen weinig mensen bij haar thuis. Ik maakte me zorgen en wilde weten wat ik voor haar zou kunnen doen. Na contact met het steunpunt voelde ik me gesteund en durfde ik actie te ondernemen. Ik heb bij haar aangebeld. Ik heb haar gevraagd of ze het leuk zou vinden één keer per week met mee te gaan naar mijn leesclub.
Sindsdien gaat ze elke week mee. Ze vertelde me dat ze zich inderdaad vaak eenzaam voelt en dat ze heel blij is met haar nieuwe contacten.”