Op dit moment zit ik in mijn laatste jaar van de kappersopleiding, waarmee ik in mei 2021 klaar ben. Ik ben inmiddels 3 jaar werkzaam bij Patrick Boots kappers in Castricum. Ik werk 3 dagen en heb 3 dagen school. Zodra ik klaar ben met de opleiding, ben ik van plan 3-4 dagen te werken en de rest van de week te vullen met leuke en voor mij zinvolle dingen.

Buiten mijn werk en school om help ik vaak bij mijn oom en tante op een camping, waar ik veel klusjes doe en met mensen bezig ben. Ik doe dat graag voor de afwisseling en omdat ik het leuk vind lekker bezig te zijn (met mensen). Ook ben ik graag met vrienden buiten of iets leuks doen, zoals een avondje gezellig bij elkaar. Natuurlijk vind ik het ook heerlijk om even rustig een film/serie te kijken.

Ik ben ambassadeur geworden door de vorige ambassadeur, Marit, stagiaire jongerenwerk, zij ging er helaas mee stoppen en zocht een opvolger. Ze kwam bij mij uit omdat ze dacht dat ik daar wel geschikt voor zou zijn, aangezien ik zelf ook in een eenzame periode heb gezeten.

Zelf heb ik een paar jaar in een negatieve spiraal gezeten, waarin ik me eenzaam voelde en niet gelukkig. Ik bouwde een muur om me heen met emoties en gevoelens aan de ene kant en de rest aan de andere kant. Mijn ouders en zusjes hebben altijd gezegd dat ik naar ze toen kon komen als ik wilde praten, als ik er klaar voor was. Ze wilden mij altijd helpen, maar ik zat in zo’n bubbel waar ik niet uit kwam, dat ik die hulp niet kon aannemen. Op een gegeven moment had ik door dat ik er niet alleen uit kon komen en ben ik hulp gaan vragen. Ik heb een tijdje therapie gehad en dat heeft goed geholpen. Gelukkig ben ik uit die negatieve spiraal gekomen en gaat het goed met mij.

Ik wil iedereen (en vooral de eenzame jongeren die ook in zo’n negatieve bubbel zitten) meegeven dat je niet alleen bent, er is altijd iemand die je wil helpen. De stap zetten om hulp te vragen en met mensen te praten is moeilijk, maar het helpt echt en het lucht op! Er valt een last van je schouders dat je het niet alleen hoeft te doen. Nu heb je misschien nog het idee dat je zwak bent als je eraan toegeeft, maar je bent juist sterk dat je erover durft te praten en dat je aangeeft dat je het niet alleen kan, want uiteindelijk kan niemand het alleen aan.

Als ambassadeur van eenzame jongeren wil ik de jongeren stimuleren om te blijven praten en zichzelf niet in te sluiten. Ik wil ervoor zorgen minder eenzaamheid te creëren.

Door als jongere –en ervaringsdeskundige mijn gezicht te laten zien, hoop ik het taboe dat er rust op eenzaamheid onder jongeren, te doorbreken. Ik ga samen met het jongerenwerk de klassen op de middelbare scholen in, om het onderwerp bespreekbaar te maken en ik ga aan de slag met Join Us (bijeenkomsten voor jongeren in een sociaal isolement). Voor meer informatie kijk op www.join-us.nu.